hai chagas ocultas
feridas que nunca cicatrizan
os versos son un eco (9)
………………………………………..
poema testamento
para herdar os mapas dos lugares vividos (10)
……………………………………..
como quen prende un facho
no interior da caverna (11)
…………………………………………
que cabalga na néboa
cegada pola luz (12)
………………………………………..
oculta persuasión da dor que nos dobrega
e non hai metáfora, nin ritmo
que poidan soportar o que esbozamos
escuramente entre sílabas e pausas (13)
……………………………………
até afogar a voz e mutilarnos (14)
…………………………………..
ESCRIBIR
esconxurar
a podremia que obstrúe o interior
das vísceras (15)
…………………………………….
para guiarme
neste
labirinto
ou memoria
………………………………………
porque a memoria é como ese pozo gris (20)
………………………………………
desancorada
volvo ao pozo da memoria (21)
………………………………………
e das poldras que non cabalgan (23)
………………………………………
a comprobar que existían lugares
construídos con paz e con afecto
onde podías permanecer (24)
…………………………………………..
o devezo do aroma
que nos travesa na súa brevidade (25)
……………………………………….
fráxil
á máis mínima
brisa (26)
………………………………………..
O CORPO é un mapa de feridas (29)
………………………………………..
CONVIVINDO co monstro (31)
………………………………………..
a que distancia estou
do seu abismo (32)
………………………………………..
estúpida memoria
que reduce o pasado a números
inútiles (34)
………………………………………..
unha soidade feita de ruído
da luz da primavera
de camiños
de tempo que non pasa
e que non chega (36)
…………………………………………
quen sodes vós para xulgarme?, que sabedes de min? (37)
……………………………………………..
indefensa, mais certa xa, e para sempre
de que a casa que erguiches é a túa vitoria (38)
………………………………………….
as uvas tentadoras das lembranzas (39)
…………………………………………
dunha man que se tenda
que comprenda
a susencia (42)
…………………………………………
fragmentos de memoria
sen fío a guiar no labirinto (43)
……………………………………………..
titánico como o esforzó de erguer un corpo que se nega
a enfrontar o paso do reloxo (45)
………………………………………….
non te entenden
non queren entenderte (49)
………………………………………….
e un camiño inexplorado ábrese (51)
………………………………………………
barro co que nos constrímos (52)
………………………………………………
e medraches pensando que eras a a etapa final
o éxito agradado despois do caos (53)
…………………………………………..
ao fin
unha malformación máis
que soubo adaptarse
que colonizou o espazo
que loita contra o tempo (54)
…………………………………………….
NADA SABES das cicatrices que oculta (57)
……………………………………………
e as palabras adquiren a densidade exacta
para pesar como áncoras no fondo da memoria (59)
……………………………………………….
NON SEI se é posíbel sobrevir a este cansazo (63)
…………………………………………..
O POEMA é a memoria da nena
enfiando unha agulla, a retorcer a lingua (65)
…………………………………………..
un pozo de silencio, os chanzos contra o avismo
altos muros que tardan en seren derrubados (67)
……………………………………………….
como salvoconduto vexetal
que detén a memoria
nesta sinfonía verde e hímida
que un día ha de salvarnos (68)
………………………………………………
e unha voz inaudíbel
que non quere renderse (70)
……………………………………..
busco cicatrices
achégome canto podo
para inspeccionalas (71)
……………………………………..
estraña
nun corpo que non imaxinei e ao que teño que adaptarme
porque el é
o meu tirano (72)
……………………………………..
coáronse os fantasmas polas ventás da casa
e aniñaron no estómago, unha manda
de buzacos famentos que pretenden
devorarme (74)
……………………………………..
(…)habitante dos soños
pobo que sabe o nome de todos os
exilios (76)
……………………………………….
para saciar a sede de
xustiza (78)
……………………………………….
e sempre
o mesmo pobo dominado (82)
…………………………………………
aprendemos a lingua do colonizador
como se fose a nosa lingua propia