Hoxe esta bitácora está de loito e, calada, chora

Porxmeyre

11/02/2020

Pola morte do Antonio. Curmán político. Xente do melloriño. Non lembro falar con el e que non me arrincara un sorriso por moi soturno que eu andara. Desde os dous anos levo perdendo xente polo camiño da vida, entón foi o meu avó paterno, e antes ca el, antes de eu nacer, o avó materno na puta guerra incivil…

Só agardo, Antonio que ao ceo onde irás a miña avoa Xesusa che teña quente un prato do seu caldo que a ti tanto che gorentaba…

O resto son lágrimas.

Porxmeyre

2 comentarios en “Hoxe esta bitácora está de loito e, calada, chora”

Deixa unha resposta

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *

Skip to content